Scherpenheuvel – Hapert (30 oktober 2005)
 
Zondag, 30 oktober, stond alweer de klassieker der MTB-tochten op het programma: Scherpenheuvel-Hapert. Met z’n zessen werd er dit jaar ingeschreven: Yves B, Frank S, Paul G, Mario VDB, Paul V. en Guy M. Net zoals vorig jaar konden we weer rekenen op onze soigneurs Dré M en Roger VDB, waarvoor uiteraard onze dank ! We zouden om 6.30u vertrekken in de Wezenstraat, zelfs Karel Dierckx en vrienden waren paraat, net zoals de Duvel-brothers, nl. de broers De Pauw. Maar nu wilde het toch lukken dat Yves B er niet was en aangezien moeder Jacqueline als tweede chauffeur zou fungeren, baarde dit ons zorgen ! Maar gelukkig arriveerden ze met enige vertraging en met de reden van te laat komen konden (lees: moesten)we wel tevreden zijn ! 
In Scherpenheuvel heerste reeds de nodige bedrijvigheid langs de kant van de weg. Wij volgden dit voorbeeld, aten nog een laatste versterking en smeerden de beentjes in. Ondertussen wachtte er reeds heel wat volk aan de startlijn. Paul V en Guy M besloten om toch maar in het rijtje aan te schuiven, terwijl de andere vier nog genoten van een bakkie koffie. Na de gebruikelijke zegening van de pastoor werd de start gegeven voor zo’n 1400 freaks. Maar niet alle 1400 hadden zich aan de basiliek opgesteld bij de officiële start. Meer dan 100 bikers konden het toch niet laten om een plaatsje te zoeken net na de start om zo vooraan mee te kunnen vertrekken. Een enkeling reed zelfs op z’n gemak tot in Diest aan de Poggio, waar hij kon aansluiten bij de kopgroep. De wet op de privacy verbiedt het ons om de identiteit van deze man kenbaar te maken !
Onder een stralend zonnetje en een lekker (zomers) temperatuurtje begonnen de WWT’ers aan deze 85km lange tocht. Paul V en Guy M gingen meteen op zoek naar “vroege vluchters“!  Maar Paul V besloot toch maar om op eigen tempo verder te rijden en Guy M zocht bondgenoten onderweg. Samen met 2 Blauwtrappers en de Speed (?) werd er een pittig tempo ontwikkeld. Na goed 20 km maakte Guy kennis met het asfalt na een wegschuivend voorwiel, resulaat: een gehavende knie en een kleine achterstand op zijn bondgenoten. Maar na een tussenspurtje kon hij echter terug aansluiten. Ondertussen zaten Yves, Frank, Mario en Paul  G in de voorste gelederen en hielden hier het tempo ook strak. Een beetje te strak misschien want halfweg moesten eerst Mario en nadien Paul de rol lossen. Zij werden later ook “teruggepakt” door Guy en z’n maats. Bij de tweede bevoorrading – die net zoals de eerste werd genegeerd – reden Yves en Frank mooi vooraan, Guy wat daarachter, later gevolgd door Paul G en Mario. Paul V kende in de achtergrond ondertussen ook de nodige pech met een lekke band. En wanneer je dan niet de juiste binnenband bij hebt, kost dat extra tijd. Niettemin kon hij zijn weg verderzetten richting Hapert. Gelukkig kon hij net zoals de andere WWT’ers bij de bevoorradingen wel rekenen op de vocale en morele steun van Dré en Roger. Stilaan dikte het aantal kilometers flink aan, net zoals de vermoeidheid. Zo gaat ook bij Frank de lamp stilletjes uit en moet hij Yves alleen laten verder rijden. In de laatste 10 km kan Frank echter zijn wagonnetje aanpikken  bij een groepje met o.m. Guy daarbij. Maar ook bij hem is het vet van de soep en gelukkig kan hij rekenen op diezelfde Frank, die terug op krachten is gekomen om een gaatje dicht te rijden. Onderweg ook nog even gesalueerd naar toeschouwer Ludo DV en dan wachtte ons de hartelijke ontvangst in café ’t Huukske in Hapert. ’t Is Yves die als eerste WWT’er door het café rijdt. Kort daarop bollen ook Frank en Guy binnen. Enige tijd later is het ook de beurt aan Mario en Paul G om van de fiets te stappen. En ook Paul V is blij dat hij de finish bereikte gezien zijn technische problemen.
Dat er dit jaar snel gereden werd, was duidelijk aan de behaalde snelheden. De eersten legden de 85 km af tegen 32 km/u gemiddeld (= 85 km in 2u en 39min). Onze snelste WWT’ers legden diezelfde afstand af tegen 29,5 gemiddeld (= 2u en 52min). Dit was ondermeer het gevolg van het mooie weer en goed berijdbaar parcours.  Na de een verkwikkende douche en een bord pasta werd er in Arendonk tussen pot en pint nagekaart over deze tocht. Misschien werd er reeds een afspraak gemaakt voor volgend jaar !?